Pandacross

 De Pandacross 

21 november was het weer Pandacross we gingen met de tram naar de school de Panda. 

Als we er waren, kregen we per school een kleedkamer. Dan kregen we nog een bandje ik had een blauwe. In het begin was het echt koud maar daarna ging het beter. Ik supporterde voor iedereen van de Boekenmolen.  

Na een tijdje was het zover, de meisjes met de blauwe bandjes moesten opwarmen. 

Na de opwarming moesten we klaar staan. 3, 2, 1 start! Zoals ik verwachtte was het een echte stormloop. We moesten drie toertjes achter een meneer lopen en dan werden de beesten losgelaten. Ik liep mooi voor. We namen een bocht en ik liep eerste. Ik was kapot maar het was zo opwindend om eerste te zijn dat ik zelfs begon te sprinten, dat was te hoog gegrepen.  

Twee meisjes staken me voorbij en ik merkte dan pas hoe moe ik eigenlijk was. 

Ik was derde en de finish was in zicht nog twee meter en op het allerlaatste moment stak Willa mij voorbij ik was vierde. Ik begon te wenen, ik was zo moe, ik had zo snel gelopen, te snél.  

Maar ik was niet boos op Willa, als ik haar was zou ik hetzelfde hebben gedaan. 

Maar ik was wel heel teleurgesteld. Ik dacht echt dat het ging lukken, maar uiteindelijk is het een stukje steen met wat plastic erop en later ga ik met Willa daar nog veel om kunnen lachen. 

Het was uiteindelijk wel heel leuk en ik kijk uit naar de volgende Pandacross om die podiumplaats wel pakken.